Σόφισμα αρ. 07

Ειν' ομορφο το ονειρο,μοιαζει παιχνιδι

ή μ' ενα διχως γυρισμο μοιαζει ταξιδι

απο τα μερη εκεινα του μυαλου τα θεια

που ζευγαρωνει αιωνια μια μελωδια..

Σπιτι - δουλεια – σπιτι

αυτη τη ζωη ονειρευοσουν?

Αυτο εγραφε σ ενα τοιχο μ ενα αλφαδι απο κατω να σου “αλφαδιαζει” και να σου ισοπεδωνει την ψευδαισθηση της “φυσιολογικης”ζωης.Να στα κανει ολα επιπεδα,μια ευθεια γραμμη,σα το καρδιογραφημα μου..

“Οχι ρε μαγκα,δεν ονειρευομουν αυτο..Αλλα ονειρευομουν και ονειρευομαι ακομα!!!”Αλλα.. δε τα θυμαμαι ολα * ουτε τα θυμαμαι καλα.Ειναι λιγο θολα,εχει παρασιτα και χιονια κι οταν κουναω την αντενα της παιδικης μου ψυχης παρεμβαλλονται διαφημισεις με γρηγορα αυτοκινητα,μπουτια,σουτιεν και εμπορικα..Πρεπει να τη φτιαξω αυτη τη ρημαδοκεραια,το ξερω..

Αλλα τ ανταλλακτικα ειναι θαμμενα βαθια,στα πιο απομακρυσμενα μερη του μυαλου μου και ειναι δυσκολο να τα βρω..Θελω ανιχνευτη ονειρων και πια δε πουλανε πουθενα..Πως να πουλησεις κατι οταν δεν υπαρχει ο λογος για τον οποιο κατασκευαστηκε,οταν δεν εχει πια καμια χρησιμοτητα?..

Σα θεμα για την εξεταστικη στο ΠαΠει ή στην ΑΣΟΕΕ ακουγεται και πολυ φοβαμαι οχι μονο πως μπορει να εχει ηδη τεθει ως ερωτημα αλλα πως θα εχουν βρεθει αρκετες απαντησεις για το πως να το κανεις..

Και γω μιλω για ονειρα και τι ζωη ονειρευομουν,ονειρευοσουν,ονειρευοταν..Χωμενοι στα σωθικα ενος συστηματος,μες στο αδηφαγο στομαχι του,να μη χωνευει ο ενας τον αλλον και ολοι παρεα να χωνευωμαστε μαζι με τις ελπιδες και τη φαντασια μας.Και το τερας να ρευεται οτι ο καθενας ηθελε να ονειρευεται,ειχε για να πορευεται..

Ξυπνιος μεσα στα ονειρα καποιων αλλων..

Και ποτε ειχα αληθεια δικα μου ονειρα? Εδω σε θελω..Τι ειναι επιλογη σου τελικα και τι δεν ειναι? Τι θελεις πραγματικα εσυ και τι νομιζεις πως θελεις? Τι σου επιβαλλουν να θελεις..?Ποσο σου επιβαλλουν να θελεις κατι? Που μπαινει και η δικη σου ευθυνη και κατα τι ποσοστο εισαι υπευθυνος για τις επιλογες που παιρνεις?? Και τελικα,ποσο ελευθερος εισαι να παιρνεις τα ρισκα και τα αποτελεσματα των επιλογων σου?Εισαι ελευθερος να ονειρευεσαι και ΤΙ εισαι ελευθερος να ονειρευεσαι?Τι ειναι ελευθερια?

Μεγαλη κουβεντα,ας μιλησουμε καλυτερα για ονειρα..

Αν ονειρεύεσαι μέρη κρυφά να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι.
Αν ονειρεύεσαι γι' αυτά, αδελφέ μου, μαλάκας πιάνεσαι.

Εκει καταληγω..Ολοι θελουμε να ξεφυγουμε απο κατι,να κουρνιασουμε και να κρυφτουμε σε μια γωνια μεχρι να φυγει το κακο,να περασει η μπορα,να ληξει η πολιορκια..Λογικο ειναι και καλα κανουμε..Αλλα η καλυτερη αμυνα ειναι η επιθεση..

Δε γινεται να εισαι συνεχεια ταμπουρωμενος και να κοιτας μονο πως να καλυψεις τα νωτα σου ουτως ωστε να μη δεχτεις γκολ..Πρεπει να εχεις σχεδιο και για την αντεπιθεση,να βρεις την καταλληλη ευκαιρια και εκεινη τη στιγμη να το εφαρμοσεις,να χτυπησεις στην κοντρα και να παρεις το παιχνιδι..

Αυτα ειναι τα πραγματικα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ονειρα..Ειναι το πλανο,το σχεδιο,ο σκοπος,ο στοχος,το γκολ..Ειναι ολα αυτα και ακομα περισσοτερα..Αυτα ειναι τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ονειρα..Ειναι αυτο το ιδανικο,αυτη η ουτοπια,αυτο το αδυνατο που πιστευεις οτι μπορει να γινει,που θελεις να γινει..Αυτα ειναι τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ονειρα..Ειναι ο καταλυτης που θα επιταγχυνει τις διαδικασιες μεσα σου,που θα απορροφησει ολο σου το Ειναι και την καταλληλη στιγμη θα σου απελευθερωσει ολη τη δυναμη και την ενεργεια που χρειαζεται ωστε να μην δειλιασεις,να μη μετακινηθεις,να μην υποχωρησεις μα να φτασεις στο τερμα..Αυτα ειναι τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ,τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ,τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ονειρα..

Υπαρχουν μεσα μας,γυρω μας,φωναζουν μα εμεις δε τα προσεχουμε και δε τ ακουμε..Φωναζουν καθε μερα στο γραφειο και στη μαυρη ασφαλτο που σερνουμε τα ποδια μας,φωναζουν απο τις γκριζες πολυκατοικιες και απο τις υποσυχνοτητες της τηλεορασης αλλα εμεις δυναμωνουμε την ενταση ή προσπαθουμε με μια ηλεκτρικη σκουπα να τα ρουφηξουμε..Ειναι πισω απο τα μπινελικια στον διπλανο μας ή γενικα και αοριστα στον “αχρηστο λαο” μας αλλα φωναζουμε πιο δυνατα να μη τ ακουσουμε..

Καιρος να σκασουμε,να στησουμε αυτι και μπροστα μας θ ανοιξουνε δρομοι..

..για να τους πας περήφανος σιγά - σιγά και περπατώντας

Και να μη φας τον καιρό σου αδελφέ μου ψευτογελώντας..

Ταδε εφη

(λεω εγω)

Τουτα Χαμων

Ο ονειροκριτης

Σόφισμα αρ. 06

Και τι εχει ο ηλιος που δεν εχω να σου δωσω

αυτος τη νυχτα κλεινει εγω μενω ανοιχτος

κι αν καταφερω και τον παγο σου το λυωσω

καθε σεπτεμβρη θα γεμιζουν ολα φως

Μαλακιες..

Σαμπως σ εχω ρωτησει ποτε τι θελεις να στο δωσω?δε το χω τολμησει..

στεκομαι και σε κοιταω,

μεσα μου καιγομαι και παρακαλαω

λιγο θαρρος να βρω να σου πω αυτα που νιωθω

και μετα φοβαμαι την απορριψη και σταματαω,λεω πως δε το χω..

και λυωνω εγω αντι ο παγος,

γινομαι δακρυα και μοναξια και αγχος

και νευρα και αδυναμιες και μιζερια και γκρινια και ανοησιες

και καταληγω καθε στιγμη να μισω εμενα πιο πολυ..

φταις κι εσυ?

μπορει,οι φιλοι μου ετσι λενε,

αλλα εγω βλεπω τα λαθη μου και οι αλλοι δε μου φταινε..

βλεπω πως ολο στα ιδια βηματα παταω μη χασω το μονοπατι,

μα τα βηματα με βγαζουνε στου πουθενα την ακρη

και απο κατω το χαος,

και γω κοιταω κι απολαμβανω αναισθητος,ακινητος και πραος..

κι υστερα χανομαι ,χανεσαι και χαιρομαι που δε σε βλεπω,

με νοιαζεις μα τι κανεις και με ποιον δε θελω να το ξερω..

κι υστερα μου μιλας,καπου καπως με συναντας

και φορας το πιο λαμπερο σου χαμογελο και την πιο φωτεινη σου εικονα

και γω ειμαι τραυματισμενος και νιωθω τις πληγες που επουλωνα ξανα να αναβλυζουν αιμα, χρωμα

κοκκινο του παθους και της τρελας,

κι εσυ εκει,χαμογελας και γω γινομαι αλλος πια,το τερας

μεσα μου σιγα τρυπωνει ολο πιο βαθεια στα ανιερα λαγουμια του μυαλου μου

και σου μιλαω ανετος

μα ειναι λογια τυπικα γιατι δε βλεπω καθαρα,δε λειτουργουν τα βασικα και οταν παω να ελπισω

- γαμημενη ελπιδα -

μου λες κατι για καποιονα,χτυπαει το κινητο σου και χανομαι βυθιζομαι στην αβυσσο του τιποτα πεθαινω για αλλη μια.

κι υστερα χανεσαι και χανομαι,χανομαστε,δεν εχουμε βρεθει,δε μιλιομαστε,σ εχω ξεχασει,

λεω πως σ εχω ξεχασει

αλλα υπαρχεις,

απλα καπου σε χω κρυψει

πισω απο αλκοολ και καθημερινοτητα και το δηθεν μου

και τις νεες γνωριμιες και νεες συντροφιες που δε μου γεμιζουν το ματι

και αλλες που θα βοηθουσαν να ξεχασω,

γυναικες λωτους που δε τους γεμισα εγω το ματι

κι ετσι παει,περναει ο καιρος και σε βλεπω..

σε βλεπω μα δε νιωθω κατι..

νταξει,ισως νιωθω λιγακι,αλλα ειναι λιγο και δε με πειραζει

και λεω πως σε ξεπερασα

και λογικο αφου ποτε δε σ ειχα και ημουν χαζος που κολλησα και παμε παρακατω..

και υστερα δευτερη φορα και τριτη που μιλαμε..

και αρχιζω να ζαλιζομαι νιωθω καλα δεν παμε..

και αρχιζει παλι η φλογα κι ελπιδα,

νομιζα πως την εσβησα,νομιζα πως την σκοτωσα μα ομως μπροστα μου παλι,ξανα

με ειδαν και τις ειδα..

χανομαι και μπερδευομαι,

ειχα ξεχασει ελεγα μα παλι εξω επεσα

εχασα,κερδισες,κερδισα,εχασες,δεν εχει νικητη

εγω χαμενος σιγουρα κι εσυ διακριτικη

αραγε ξερεις?

Κι αν ξερεις σε παρακαλω γιατι με αφηνεις ετσι?

Μη μου μιλας ,μη με κοιτας και ασε με ν ανασανω

ελα κοντα οταν θελησεις πραγματι κατι το παραπανω..

αλλιως ασε με παλι,θα στρωσω,θα την βρω την ακρη καποια στιγμη

ασε με απλα να σε κρυψω ξανα κι ισως καποτε να ξεχασω που σε εχω βαλει

ισως και παλι απλα να υπερβαλλω,

“κι εμεις ερωτευτηκαμε αλλα δεν καναμε ετσι”

δε ξερω,

ο,τι νιωθω,οταν το νιωθω,οπως το νιωθω,

το νιωθω μεχρι τελους

κι υστερα παλι

απ την αρχη

καινουρια αρχη

απλα κρυψου

για μια στιγμη,για εναν αιωνα

δε ξερω ποσο

ή ελα

δωσε μου το χερι σου

δωσε μου την ψυχουλα σου κι ο,τι εχω θα στο δωσω..

βλεπεις....

....εγω σ αγαπω,γ....ω το Χριστο μου....

Ταδε εφη

(λεω εγω)

Τουτα Χαμων

ο καψουρης

Σόφισμα αρ. 05

Θεμα : Πως περασα φετος το καλοκαιρι στις διακοπες μου.

Φετος το καλοκαιρι περασα πολυ ωραια..Εφαγα πολλα παγωτα και εμαθα να κανω μπανιο χωρις μπρατσακια..Τι γραφαμε μετα?Ωραια ηταν τοτες στο δημοτικο.Εγραφες οτι σου κατεβαινε και τα βγαζες απο μεσα σου..

Εχεις βρεθει ποτε στη φαση να θες να γραψεις,να πεις πραματα και να μη ξερεις απο που να αρχισεις?Να μη μπορεις να τα βαλεις σε μια σειρα και αυτα να συσσωρευοντσι το ενα διπλα στο αλλλο,να μπερδευονται μεταξυ τους και να γινονται ενα κουβαρι?Να γινεσαι ενα φραγμενο λουκι και οταν βρεθει ο κακομοιρης που θα σε ξεμπλοκαρει να ειναι υποχρεωμενος να “λουστει” κι απο πανω (μεχρι κατω) με ενα χειμαρρο καταπιεσμενων συναισθηματων και σκεψεων χωρις να φταιει σε τιποτα.Ισως αυτο να ναι και το μπλογκ απο μια αποψη..Ενα εγκεφαλικο καθαρτικο..Ισως και οχι..

Γενικα αυτο το καλοκαιρι δε με βοηθησε να ξεκαθαρισω πολλα πραματα,αλλα αντιθετως να καταληγω παντα σε δυο φρασεις που τις χρησιμοποιω πιο πολυ και απ οτι οι καπνιστες τον αναπτηρα..Το “ξερω γω” και το “ο,τι να ναι”..περασα και μια περιοδο με το “κλαιν” αλλα τωρα ειναι για τις πολυ χαλια ή χαλαρες μου μερες..

Αυτο το καλοκαιρι παντως κατανοησα καλυτερα τη μοναξια του αυτοκρατορα(το χω χεσει με τη μοναξια,εχεις δικιο,αλλα ειναι ο κομψος και καλλιτεχνικος τροπος να πεις οτι ψαχνεις για γκομενα)..Οχι,αυτο το εχω κατανοησει καιρο ...Το θεμα ειναι οτι καταλαβα οτι οι παραταιρες παρεες ειναι ωραιες και ολοι οι απεξω τις θαυμαζουν,αλλα ουσιαστικα δεν υπαρχουν παραταιρες παρεες.Το ή τα παραταιρα ειτε προσαρμοζονται σιγα σιγα,οπως χουγια και συνηθειες και βεβαιως κατα κορον οι χαρακτηρες,ειτε απλουστατα αποβαλλονται μαζι με αυτους που τα φερουν.Παντου ισοπεδωση και ομογενοποιηση..

Αρα καταληγουμε πως δεν αντεχεται το διαφορετικο?Οχι αναγκαστικα..Καποιες φορες το διαφορετικο δεν αντεχει τον υπολοιπο κοσμο..Ισως να πρεπει να διαβασω και κανα βιβλιο..Ισως να μην ειμαι φρακαρισμενος απλα να βαριεμαι να σκεφτω,ποσο δε μαλλον να δρασω..Αν και θελω να δρασω,απλα δε θελω να πολυφιλοσοφω καποια πραματα αυτη την περιοδο,ισως και να θελω ,ξερω γω..(τι σου ελεγα??)

το θεμα ειναι,φιλοσοφια φιλοσοφια και απο μελι τιποτα(παραφραση τρομερης θηλυκης ατακας την οποια,μαζι με την "πεταω αετο",τις ειχα ακουσει,διαφορετικη περιοδο την καθε μια,αλλα απο πολλα γυναικεια στοματα..Σαν να ειχαν συνεννοηθει οτι αυτο θα λενε για μια χρονικη -και οχι μονο χρονικη- περιοδο ολες τους..Ειναι εκπληκτικο πως οι γυναικες χρησιμοποιουν ιδιες ατακες..Ακομα και τα τσιτατα τους πλεον απο κλισε εχουν περασει στο τρεντι και φοριουνται ανα εποχη..Ή μηπως αναλογα την τσαντα και τα παπουτσια..Δε θυμαμαι για να κανω τη συγκριση.)

Και εδω ανοιγει στα καπακια δευτερη παρενθεση.Οι ατακες αυτες δεν πηγαιναν σε μενα..δεν τρωω τηγανιτες ουτε με μελι οπως και αετο εχω να πεταξω απο 16 χρονω..τον πεταγαμε με τον πατερα μου σε ενα οικοπεδο που αργοτερα το καναν νεκροταφειο και σηκωσαν τρια αυθαιρετα ταφεια που τωρα βγαινει ο κοσμος φωτογραφιες σε αυτα με μια καμηλα αγκαλια..τεσπα.κλεινει η παρενθεση

Καλα περασα το καλοκαιρι παντως..Αλλα οταν γραφεις τελη σεπτεμβρη για το καλοκαιρι με ενα βιβλιο στο χερι,εεε,δεν ειναι και η πιο καλη στιγμη ισως πνευματικα για να εκφραστεις..Παρ ολα αυτα..Δε βαριεσαι..

Ναι,οκ,ξερω,ο,τι να ναι..Εεε,μην περιμενεις καμια τρελη σοφιστεια με το καλημερα..Σου ειπα,τα χω ολα καπως στο κεφαλι μου..Σιγα σιγα..Αυτα για αρχη..

Ααα,και που στε..:

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!!!

Ταδε εφη

(λεω εγω)

Τουτα Χαμων

η επιστροφη

Σόφισμα αρ. 04

Σε τεσσερις τοιχους φυλακισαν την πεμπτουσια
σα να βαζεις ενα αγριμι σε μια πολυκατοικια.
Ειρωνια,τοσος κοσμος γυρω σου κι εσυ να βαζεις αγγελια :
"ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ"..

Μοναξιες και εξεταστικη πανε πακετο..Σα τον καφε με το τσιγαρο ενα πραμα..Κι ας μην καπνιζω.Κι ας μη μ αρεσει ο καφες.

Το θεμα ομως ειναι πως πλεον η μοναξια παει με ολα και σε ολα σα την κοκα κολα..Εισαι μονος στο σπιτι και ας ειναι και γιορτη,εισαι μονος στο γραφειο και ας ειναι αλλα 50 ατομα γυρω σου,εισαι μονος στο λεωφορειο,στο μετρο κι ας ειναι ωρες αιχμης..Λες ενα τυπικο “γεια” ή δε μιλας καθολου,κοιτωντας-ειδικα στα ΜΜΜ-σαν τρελους,παππουδες και γιαγιαδες, που σου απευθυνουν το λογο και μετρουν τα λογια σου να δουν αν υπαρχει λιγη διαθεση απο μερους σου να πουν καμια κουβεντα μεχρι τον προορισμο τους.

Περιεργο συναισθημα..Σαν την αμηχανια στους ανελκυστηρες(που λεει και ο Θανασης..) και στα βλεμματα σε μια ημιτελη προταση,οταν εσυ δε βρισκεις την καταλληλη λεξη και ο αλλος δε ξερει αν πρεπει να συμπληρωσει και τι.. Να μιλησεις ή οχι?Κι αν μιλησεις τι να πεις?Μα κατα βαθος δε σε εμποδιζει το τι ΝΑ πεις αλλα το τι ΘΑ πεις μετα..

Αυτο φοβασαι.Το κατα ποσο θ ανοιχτεις απεναντι στον στον αλλο,τον “ξενο”,τον “εν δυναμει εχθρο” και που θα καταληξει η συζητηση.Κι ετσι καταληγεις να κλεινεσαι στο καβουκι σου και να στριμωχνεσαι με τα αυξανομενα κομπλεξ σου και τις ολο και περισσοτερες φοβιες σου..Γιατι ειναι "πιο καλη η μοναξιααααα.."

"Καλη η μοναξια μα το αδικο σκοτωνει.."

Κι η μοναξια σκοτωνει.Σε τρωει σιγα σιγα απο μεσα,σε μεταλλασσει,σε παραμορφωνει,σε ταρασσει,σε λιωνει κι υστερα τι?Ενα τιποτα,ενα σαρκιο,ενα ρομποτ,σπιτι,δουλεια,σπιτι,μαμ,κακα και νανι.Αποξενωνεσαι,απομονωνεσαι,γινεσαι κατι που δε ειναι εσυ,που δε γουσταρεις,σιχαινεσαι αυτο που βλεπεις στον καθρεφτη,πως θα πας λοιπον να μιλησεις στον αλλον οταν δε σε αντεχεις ο ιδιος?

Πακετο.

Ή μαλλον,“Παμε πακετο”, “Ραντεβου στα τυφλα”,γιατι οχι και “Παρατραγουδα”..
Ενταξει,μην ειμαστε και τον ακρων,δεν εισαι και τοσο ασχημα.Μπορει να μην εχεις φιλους αλλα εχεις msn, facebook,porn chats web cams και δεκαδες φορουμ να μπεις,να βριστεις,να “αγαπηθεις” να “διασκεδασεις”.

Aλλα το βραδυ,οταν θα σβησουν τα φωτα,θα ρθουν παλι αυτες οι σκεψεις να σου τρυπανε το νου και να σε πετανε σ ολο και πιο σκοτεινα σοκακια του μυαλου σου..
Μ ακουει κανεις???Ειναι κανεις εδω??Μπα..

Χμμ..Ψαξε καλα..Πιο καλα..Μια ψιλη φωνη ακουγεται στο βαθος..Η δικη σου η φωνη..ΕΣΥ..Αστη να βγει προς τα εξω..Εχει κι ωραιο καιρο..

Καλοκαιρακι..Ολα ξεμυτιζουν,ασε και συ την ψυχουλα σου να παρει μια ανασα και υστερα βουτα μεσα στον κοσμο,βαλε για μπουκαλα οξυγονου το πιο ωραιο σου χαμογελο και ξεκινα τα μακροβουτια στο αδυτο των γυρω σου..Καποιες φορες τα νερα θα ναι θολα,κρυα και σκοτεινα,το ξερω..Κι αλλες ομως θα συναντησεις βυθους και βαθη που θα ζηλευε και ο Ζακ Ιβ Κουστω,ανθρωπους που αξιζαν το ρισκο..

Εμπρος λοιπον,καντην καρδια σου ιστιοφορο,απλωσε πανια και διεσχισε τη θαλασσα που απλωνεται μπροστα σου.

Εγω αυτο θα κανω...

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
(ειναι διαταγη)

Ταδε εφη
(Λεω εγω)
Τουτα Χαμων
o παραθεριστης

Σόφισμα αρ. 03

"Δε ξερω αν βλεπεις και πως αντεχεις
ν αναμασας το ιδιο σεναριο στα ιδια να επιστρεφεις
ξαναπαλι σα τη μερα της μαρμοτας
το κουμπι να ψαχνεις της ξεκουμπωτης σου ρομπας.."

Αυριο.

Μεγαλη κουβεντα το αυριο.Τρομερη λεξη.Σου δινει την αισθηση του συντομου αλλα και του μακροπροθεσμου.Δεν ειναι τυχαιο οτι και ο τεμπελης και ο δραστηριος αφηνουν κατι για αυριο - ο ενας γιατι πιστευει οτι θα χει αρκετο χρονο στο “σημερα”,ο αλλος γιατι θεωρει οτι το αυριο ειναι πολυ συντομα.

"Αυριο, ο,τι κι αν πεις για το Αυριο ,
παλι θα ναι σαν ποιημα με λογια αφηρημενα.."

Μακαρι..Μακαρι να λεγαμε κατι για το Αυριο,ακομα και το πιο αφηρημενο,το πιο θολο.Αλλα καθε Αυριο ειναι ιδιο με το Σημερα,ιδιο με το Χθες και το μεθαυριο.Τα σχεδια και τα πλανα μπαινουν στο ντουλαπι για “αργοτερα”,για το “μελλον”,για μια “αλλη στιγμη”..Απροσδιοριστα..Μονο οι υποχρεωσεις,οι δουλειες και το αγχος ειναι σε καθημερινη διαταξη που παιρνει αναβολη “ως αυριο”,το αυριο που θα ειναι ιδιο με το σημερα.
Ετσι παει..Εχουν κανει τη ζωη μας μια ρουτινα,καθε μερα η ΙΔΙΑ μερα,καθε μηνας ΙΔΙΟΣ με τον προηγουμενο και τον επομενο,ακομα και οι εποχες αρχιζουν να μοιαζουν επικινδυνα ΙΔΙΕΣ κατα περιοδους ..Εχουν γινει ολα τοσο ιδια,τοσο μονοτονα,επαναλαμβανομενες εικονες και κινησεις καθημερινα που σε σε ριχνουν σε τελμα,που σου μοιαζει με το τερμα,την καταληξη,το φιναλε.
Ειναι το υποσυνειδητο επιχειρημα για να μην αντιδρας,να μη διαμαρτυρεσαι,να μη ζητας.Τι να ζητησεις?Τι ν αλλαξεις?Αυτη ειναι η ζωη σου,αυτη θα ειναι η ζωη σου..Ο,τι και να λες, "φτασαμε στο τελος κυριος,παπαλα,τερματικος σταθμος.Ο συρμος αποσυρρεται στο τελος της ιστοριας και οι επιβαινοντες καλουνται να αποβιβαστουν και να προσεξουν το κενο μεταξυ τους μη τυχον και θυμηθουν την επαφη και την επικοινωνια."
Το θεμα ειναι οτι περναει ο χρονος, οπως και να χει, ο,τι και να λενε,κυλαει και αφηνει πισω του σημαδια πανω μας να μας το θυμιζει(ακουστε με κι εμενα,κατι ξερω απο χρονο και σημαδια)..Ισως ειναι καιρος ν αρχισουμε να τον υπολογιζουμε,να τον μετραμε. Ισως ειναι καιρος να συνειδητοποιησουμε το ποσο γρηγορα ξοδευεται,χαραμιζεται χωρις να τον αξιοποιουμε και να αρχισουμε να εκτιμουμε καθε μερα,καθε ωρα και καθε λεπτο..
Βασικα,αυτο φοβουνται.Ο,τι θα καταλαβουμε ποσο πολυ χρονο απ τη ζωη μας σπαταλαμε σε ενεργειες και δρασεις οι οποιες ποτε δε μας προσφερουν κατι πισω ως αποτελεσμα,ως ικανοποιηση,ως επιβραβευση στην τελικη και τοτε θα αναρωτηθουμε ΟΛΟ αυτο το εργο και αυτη η καθημερινη προσπαθεια που καταληγει,ποιος την καρπωνεται..Εχει γινει το μισο βημα!
Αν μπορεσουμε να δουμε οτι ολη αυτη η ενεργεια και ο χρονος συγκεντρωνεται στα χερια αυτων που μας καναν να μη διακρινουμε το χτες απο το σημερα,στα χερια αυτων που μας υπνωτισαν περιστρεφοντας το σπιραλ της καθημερινοτητας,στα χερια ολων αυτων που μας καναν τον τροπο ζωης τετοιο ωστε να μας πεισουν οτι ολα φτασαν στο τελος,τοτε το παραμυθι τους δε θα χει δρακο.
Γιατι υπαρχει ακομα μελλον μπροστα μας.Υπαρχει μελλον κι ενας κοσμος ,που οπως καθε ζωντανο πλασμα πανω του προχωραει και εξελλισεται, ετσι κι αυτος περιμενει ν αλλαξει.Στα χερια μας το πως θα αλλαξει,με ποιον τροπο και κυριως το ποτε.

Τι λετε,ξεκιναμε απο Αυριο?

Ταδε εφη
(λεω εγω)
Τουτα Χαμων
Ο ξυλινος

Σόφισμα αρ. 02

Ειμαι ο Ρομπεν των καμμενων δασων
και των πολυκατοικιων..


Ανοιξη...
Πουλακια τιτιβιζουν,τα δενδρα,τα φυτα ανθιζουν,τα ζωα και τα εντομα σκανε μυτη και εμφανιζονται ξανα στο προσκηνιο αφηνωντας πισω τη χειμερινη τους ελλατωμενη δραστηριοτητα ή τον 3μηνο υπνο τους..Μια υπεροχη βαβουρα,μια πανδαισια ηχων και χρωματων σε συνεπαιρνει..
Αρκει φυσικα να εχεις τη νεα SONY plasma με την καταπληκτικη αναλυση και τα 3456798281094 χρωματα..Γιατι τετοιες εικονες ενας κατοικος μιας μεγαλουπολης μονο εκει μπορει να τις δει,αφου στο μπαλκονι του αντικρυζει ενα υπεροχο γκρι σ ενα δασος κεραιων οταν δεν ειναι εντονο αυτο το θεσπεσιο τεχνητο συννεφο που λεγεται νεφος,οποτε δε βλεπει ουτε τη μυτη του..
Μια μυτη η οποια βριζει την εξελιξη και το γενετικο υλικο που της καθορισε να ναι αυτη που θα κανει τη “βρωμικη” δουλεια ν αναπνεει αυτον τον αερα,να μυριζει υπολειμματα βενζινης και χαλασμενους καταλυτες,ξεχειλους καδους σκουπιδιων,απονερα απο τις διαφορες υδρορροες και την κωλοτηγανιλα απ τη μαλακισμενη τη γειτονισσα που επειδη αυτοι στη χωρα της τηγανιζαν τα κρεμμυδια πρεπει να φλομωσει ολη την πολυκατοικια για να θυμηθει αυτη τον τοπο της.
“Να φυγετε,να πατε αλλου”!!!!Ναι,οκ,αλλα ποιος απ τους δυο? Ή μηπως και οι δυο?Γιατι εκει μαλλον ειναι το προβλημα.Μες στη γενικοτερη μοναξια(θεμα για αλλο σοφισμα) εχουμε απομακρυνθει και απο τη μαμα μας,τη Φυση και οπως και να το κανουμε,ετσι οπως μας μεγαλωσε,μας εκανε μαμοθρεφτα,δεν αντεχουμε μακρυα της.
Για αυτο αρρωσταινουμε..Γιατι το παιζουμε μαγκακια ενω δεν φαινεται να υπαρχει λογος.Εκτος και αν η ανθρωποτητα υποσυνειδητα προετοιμαζεται για κανα εξωγηινο γκομενακι και δε θελει να ναι πρωταρα και αβγαλτη..
Αλλα αξιζουν τετοιες θυσιες για το πριγκηποπουλο(τους εξωγηινους ντε..) που δε ξερουμε καν αν υπαρχει και αν θα ρθει?Και να χεις και τη μανα(τη φυση ντε..) να γκρινιαζει ολη την ωρα “δε με προσεχεις”, “σε μεγαλωσα μεσα σε αντιξοοτητες”, “θα με πεθανεις καμια μερα και μετα να δω τι θα κανεις ” κλπ..
Αφου το ξερουμε οτι εχει δικιο..Αφου οι λιγες μερες απο χριστουγεννα,πασχα και καλοκαιρι δε μας φτανουν και συντομα μας λειπει,μηπως να κανουμε κατι να τη βλεπουμε πιο συχνα?
Αν ημουν στα πραματα με μια μου διαταγη μερικες χιλιαδων εθελοντων(αυτα για σκλαβους ειναι προπαγανδα των Εβραιων με την οποια θ ασχοληθω αλλη φορα) θα καναν το καθε κλεινον αστυ λιγο πιο ανοιχτο για το λαο μου..Θα μπορουσαν να χαρουν τη χαρα της ζωης,τη χαρα της ιδιας τους της υπαρξης..Αχ,Αιγυπτιους θα σας ειχα,στα ωπα -ωπα!!
Αλλα νταξει,οσο και σεις εδω εχετε Κακλαμανη,δεν εχετε να φοβαστε τιποτα..


Ταδε εφη
(λεω εγω)
Τουτα Χαμων
Ο Φυσιοδιφης

antio facebook, autos o kosmos den tha alaksei pote....

Στο καρναβάλι ,ρε ,που πας χωρίς μάσκα και στολή ρε να φοράς κι αφού το διαλεξες να πας θα σαι μονος ,μες στους μονους,θα πονας....

Καρναβαλι 2010 εν οψει..Η Πατρα,η Κοζανη,η
Ξανθη και ο Τυρναβος ετοιμαζονται ,η καθε πολη με
τροπο διαφορετικο αλλα ολες για τον ιδιο
(καρναβαλοτουριστικο) λογο, να γιορτασουν ενα εθιμο
που εχει ριζες στα αρχαια διονυσιακα..
Τα μαγαζια μια απο τα ιδια..Βγαζουν τα
χριστουγεννιατικα και στολιζονται καταλληλως για το
καταναλωτικο κοινο..Οι καταστηματαρχες
(αποκριατικων ειδων και μη) ελπιζουν σε μια ανακαμψη
της αγορας ενω η “αγορα” αρχιζει να σκεφτεται πως θα
ξεχρεωσει το γαμ...νο το χριστουγεννιατικο εορτοδανειο
(καταραμενο καιμακτσαλαν,να χες τουλαχιστον
χιονακι..)..
Μεσα σ αυτο το κλιμα και σκεφτομενος οτι ειναι
της μοδος τωρα με την κριση οι εναλλακτικες, μα πανω
απ ολα ΦΤΗΝΕΣ προτασεις,να κανω και γω μια...Γιατι
να μπουμε παλι στη διαδικασια να μασκαρευτουμε,να
κρυφτουμε πισω απο ρουχα,στολες και μασκες?Ας
κανουμε το αντιθετο..Ας βγαλουμε και αυτες που
φοραμε στο καθημερινο μας αλισβερισι..Τις ¨μασκες¨
που στην πλειοψηφια του κοσμου(πολλες φορες και σε
μας τους ιδιους) προβαλουμε ως χαρακτηρα..Τη
¨μασκα¨του πραου, του σεξι, της ανετης,της θλιμμενης,
του αστειου, της μοιραιας..
Τη μασκα του ανθρωπου που ενδιαφερεται,του
ανθρωπου που αδιαφορει,τη μασκα του μοντερνου,του
εναλλακτικου ,του σκληρου,του νταη..Ας βγαλουμε τη
μασκα που φοραμε μπροστα στο ¨αλλους¨,στους
¨τριτους¨..
Ή αν θετε,ας τη βγαλουμε μπροστα σε μας..Μια
φορα να κοιταχτουμε στον καθρεφτη και να δουμε αυτο
που ειμαστε κι οχι αυτο λεμε και παριστανουμε οτι
ειμαστε..
Να δουμε αυτο που ειμαστε για να μπορεσουμε να
υπερκερασουμε αυτα που μας κανουν να κρυβομαστε
πισω απο μασκες και ρολους :τα κομπλεξ,τους φοβους
και τις αδυναμιες..Να τα δουμε,να τα βαλουμε κατω,να
τα διορθωσουμε οσο γουσταρουμε να τα διορθωσουμε,
για να πλησιασουμε αυτο που μπορουμε πραγματικα να
γινουμε..
Στην τελικη τελικη,να εκτονωθουμε ρε αδερφε..Να
αφησουμε να βγει απο μεσα μας αυτος ο ανθρωπος ο
οποιος ειμαστε,να πουμε αυτα που νιωθουμε,να δουμε
αυτα που θελουμε κια οχι οσα μας δειχνουν ,να
συμπεριφερθουμε οπως θελουμε κι οπως δεν κανουμε..
Κι αν στα Διονυσιακα μυστηρια οι ανθρωποι
ξεσαλωνανε κατω απο μασκες(χρησιμοποιουσαν μαλιστα και το τριπτυχο sex-masks and dionysos που αργοτερα εγινε sex-drugs and rock n roll απο τον αμερικανικο ιμπεριαλισμο),στο σημερα,ειναι καιρος να δωσουμε ,οχι στον
¨αλλο¨,δεν υπαρχει αλλος εαυτος ,μονο αυτος που
πνιγεται στα ¨πρεπει¨ και ¨μη¨,μια ευκαιρια να μας
θυμησει ποιοι ειμαστε πραγματικα..
Ας κανουμε στις Αποκριες ενα διαλλειμμα απο το
καρναβαλι της καθημερινοτητας μας
Λεω εγω
(ταδε εφη)
Τουτα Χαμων
ο μασκοφορος

ασ ακουσω λιγη μουσικη........

εχω ξεπουληθει στο κοινο μου......

..............

με εχει χαλασει η επιτυχια.......